Ελπιδοφόρα μηνύματα από την ετήσια αναφορά για τον καρκίνο στις ΗΠΑ

(Annual Report to the Nation on the Status of Cancer )

ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΥΠΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Σύμφωνα με επίσημη αναφορά, τα ποσοστά θανάτου από καρκίνο στις ΗΠΑ σε άντρες και σε γυναίκες, συνέχισαν να μειώνονται ανάμεσα στο 2003 και το 2007. Η ίδια αναφορά δείχνει ότι ο συνολικός αριθμός νέων διαγνώσεων για τα δύο φύλα, μειώθηκε περίπου 1 % ανά έτος την ίδια περίοδο.

Αυτή η μείωση στα ποσοστά καρκίνου ακολουθεί την τάση που ξεκίνησε τη δεκαετία του 90. Η αναφορά όμως δείχνει για πρώτη φορά μείωση των θανάτων από καρκίνο στους πνεύμονες στις γυναίκες, περισσότερο από μία δεκαετία μετά από την εμφάνιση μείωσης στους άνδρες.

Όσον αφορά τον παιδικό καρκίνο (ασθενείς 19 ετών ή νεότεροι), συνεχίστηκε η αύξηση στην επίπτωση της νόσου, ενώ αντιθέτως υπήρξε μείωση στη θνησιμότητα της συγκεκριμένης ομάδας.  

Τα συνολικά ποσοστά εμφάνισης καρκίνου στους άνδρες έχουν μείνει σχεδόν αμετάβλητα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπήρξε μία μικρή αύξηση στα ποσοστά καρκίνου του προστάτη, ενώ αν ο προστάτης εξαιρούταν της ανάλυσης, θα εμφανιζόταν συνεχόμενη μείωση των ποσοστών του ανδρικού καρκίνου.

Στους ενήλικες, οι καλοήθεις όγκοι του εγκεφάλου, ήταν διπλάσιοι από τους κακοήθεις αν και συνολικά είναι δύσκολο να μελετηθούν λόγο της διαφορετικότητας τους.

Ενδιαφέρον σημείο στην αναφορά αποτελεί η μείωση της εμφάνισης, στους άνδρες, καρκίνου των πνευμόνων, του παχέος εντέρου και του ορθού, της στοματικής κοιλότητας και του φάρυγγα, του στομάχου και του εγκεφάλου (κακοήθεις μόνο), ενώ τα ποσοστά έχουν αυξηθεί για καρκίνο των νεφρών, του παγκρέατος και του ήπατος, καθώς και το μελάνωμα του δέρματος.

Στις γυναίκες, η συχνότητα εμφάνισης μειώθηκε για τον καρκίνο του μαστού, του πνεύμονα, του παχέος εντέρου, της μήτρας, του τραχήλου της μήτρας, της ουροδόχου κύστης, καθώς και μορφές καρκίνου της στοματικής κοιλότητας, αλλά αυξήθηκαν για καρκίνο του νεφρού, παγκρέατος και του θυρεοειδούς, καθώς και για τη λευχαιμία και τα μελανώματα του δέρματος.

Σημαντικό είναι το ότι παρά την πτώση στους θανάτους γυναικών από καρκίνο του πνεύμονα παγκοσμίως, ο καρκίνος του πνεύμονα, εξακολουθεί να ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους από οποιοδήποτε άλλο τύπο καρκίνο.

Αναφέρεται ενδεικτικά ότι οι καλοήθεις όγκοι αποτελούν τα 2/3 του συνολικού αριθμού όγκων εγκεφάλου στους ενήλικες και το 1/3 στα παιδιά, με τα μηνιγγιώματα να είναι ο πιο συχνός τύπος. Οι αλλαγές στις διαγνωστικές τεχνικές έχουν οδηγήσει σε λιγότερο επεμβατικές διαγνώσεις όγκων εγκεφάλου, αλλά ταυτόχρονα είχαν ισχυρή επίδραση στα ποσοστά νέων διαγνώσεων και οι νεότερες μοριακές μελέτες βελτίωσαν την κατηγοριοποίηση των όγκων για προγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς.      

Άλλο ένα σημείο αναφοράς είναι η σταθερότητα στα ποσοστά για κακοήθεις όγκους νευροεπιθηλιακού ιστού , που μετά την αύξηση τους στη δεκαετία του 80 (έως το 1991), παρέμειναν στα ίδια επίπεδα, κάτι που δείχνει ότι οι εξωτερικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες μάλλον δεν έχουν σημαντικό ρόλο σε αυτές τις παθήσεις.

Όσον αφορά τις εθνικές/ φυλετικές διακυμάνσεις, τα ποσοστά θνησιμότητας είναι υψηλότερα στους μαύρους άνδρες και γυναίκες αλλά αυτή η ομάδα έδειξε και την μεγαλύτερη μείωση στην περίοδο 1998 με 2007.

Οι μαύροι άνδρες είχαν τα υψηλότερα ποσοστά και στα νέα περιστατικά την περίοδο 2003-2007.

Όσον αφορά τις γυναίκες, οι λευκές γυναίκες είχαν τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης, με τον καρκίνο του μαστού να αποτελεί την πιο  συχνή μορφή που διαγιγνώσκεται ανεξαρτήτως φυλής και εθνικότητας.

Οι διαφοροποιήσεις στη θνησιμότητα ανάλογα με το  έθνος/ φυλή, φύλο και το σημείο που βρίσκεται ο καρκίνος, δείχνουν συσχετισμούς με τη έκθεση των ασθενών σε παράγοντες κινδύνου, στο κοινωνικο-οικονομικό τους επίπεδο και στην πρόσβαση τους σε πληθυσμιακό έλεγχο και θεραπεία.

Ενώ η σταθερή μείωση στα συνολικά ποσοστά καρκίνου στις ΗΠΑ είναι άκρως ικανοποιητική και ελπιδοφόρα, η αναφορά αναδεικνύει και  το πόσο πολύπλοκο είναι το θέμα του καρκίνου, με τεράστιες διαφορές στις τάσεις ανάλογα με το είδος αλλά και  σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους διαφορετικούς πληθυσμούς. Είναι χρέος μας, με την πάροδο των χρόνων, να αναπτύξουμε καλύτερες μεθόδους  για να διαγιγνώσκουμε και να ελέγχουμε όλες τις μορφές καρκίνου και να εφαρμόζουμε όσα γνωρίζουμε για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία ιδίως στους πληθυσμούς υψηλού κινδύνου.

ΠΗΓΕΣ:

-http://www.cancer.gov

- Betsy A. Kohler et al, Annual Report to the Nation on the Status of Cancer, 1975–2007, Featuring Tumors of the Brain and Other Nervous System,  J Natl Cancer Inst 2011;103:1–23