Καρκίνος του νεφρού

Ο καρκίνος του νεφρού είναι σχετικά σπάνιος, αφού αποτελεί μόνο το 2-3% του συνόλου των κακοήθων όγκων των ενηλίκων. Η συχνότητα εμφάνισης του όμως τελευταία ολοένα και αυξάνει. Υπολογίζεται ότι τα τελευταία 20 χρόνια,  η συχνότητα του έχει αυξηθεί κατά 30% περίπου.

Ο καρκίνος του νεφρού είναι πιο συχνός στις αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες (σε σχέση με τις μη βιομηχανικές χώρες) και αποτελεί τον πιο θανατηφόρο καρκίνο του ουροποιητικού συστήματος. Καταλαμβάνει την 6^η θέση ανάμεσα σε όλες τις αιτίες θανάτου από καρκίνο.

Συναντάται πιο συχνά σε άντρες από ότι σε γυναίκες, με αναλογία 2 προς 1 και θεωρείται νόσος της 5^ης- 6^ηςδεκαετίας της ζωής.

Ιστολογικά, σχεδόν όλες οι περιπτώσεις καρκίνου νεφρού των ενηλίκων αφορούν στον πρωτοπαθή νεφροκυτταρικό καρκίνο (αδενοκαρκίνωμα), ο οποίος παλαιότερα ονομαζόταν υπερνέφρωμα ή όγκος τουGrawitz, ενώ ένα μικρό ποσοστό αφορά άλλες πιο σπάνιες μορφές πρωτοπαθούς καρκίνου του νεφρού, όπως το σάρκωμα, το λέμφωμα κ.α. Τελευταίος από πλευράς συχνότητας μεταξύ των ιστολογικών τύπων είναι ο δευτεροπαθής (μεταστατικός) καρκίνος νεφρού από άλλα όργανα.

Το αδενοκαρκίνωμα του νεφρού διακρίνεται σε διάφορες ιστολογικές υποομάδες, που η κάθε μία οφείλεται σε διαφορετική γονιδιακή διαταραχή και έχει διαφορετική φυσική ιστορία, κλινική πορεία και πρόγνωση. Αυτές οι υποομάδες είναι το διαυγοκυτταρικό αδενοκαρκίνωμα, (75%), το θηλώδες τύπου Ι και ΙΙ αδενοκαρκίνωμα (15%) και τέλος άλλες δύο υποομάδες (5%) το χρωμόφοβο αδενοκαρκίνωμα και το ογκοκύτωμα του νεφρού.

Ο καρκίνος του νεφρού που προέρχεται από την αποχετευτική μοίρα εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των σαράντα ετών. Στα παιδιά, ο καρκίνος του νεφρού (ονομάζεται νεφροβλάστωμα ή όγκος Wilms) εμφανίζεται περίπου στην ηλικία των τριών ετών και είναι πολύ πιο συχνός από ότι στους ενήλικες.