Μελάνωμα του χοριοειδούς ενηλίκων

Η συχνότητα εμφάνισης του είναι 6 περιστατικά περίπου σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους κατά έτος. Είναι εξαιρετικά σπάνιο σε παιδιά. Θεωρείται όγκος της μέσης ηλικίας και συχνότερα της 6^ης δεκαετίας. Παρατηρείται συχνότερα στους άνδρες και ειδικά στους λευκούς.

Αιτιολογία και παράγοντες κινδύνου

Οι  προδιαθεσικοί παράγοντες της νόσου δεν έχουν διαπιστωθεί επακριβώς. Η κληρονομική προδιάθεση πιθανολογείται ότι διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην εμφάνιση αυτού του καρκίνου, ενώ η διατροφή και το κάπνισμα δεν φαίνεται να παίζουν ρόλο στη συχνότητα εμφάνισης της νόσου. Αντίθετα, η μεγάλη έκθεση στον ήλιο συνεισφέρει στην αύξηση της εμφάνισης αυτού του καρκίνου.

Κλινική εικόνα

Στους περισσότερους ασθενείς, η νόσος εμφανίζεται με θόλωση της όρασης, ελλείμματα του οπτικού πεδίου, διαταραχές στην ωχρά κηλίδα.  Συχνά η αύξηση του όγκου επιπλέκεται με αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

Θεραπεία

Η θεραπευτική αντιμετώπιση του μελανώματος του χοριοειδούς αποτελεί πεδίο αντικρουόμενων απόψεων. Η εξόρυξη του βολβού ως μέθοδος θεραπείας συνεχώς υποχωρεί και αντικαθίσταται με άλλες μορφές θεραπείας, οι οποίες διατηρούν το βολβό και την όραση κατά το δυνατόν.

Η εκλογή της θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το μέγεθος του όγκου, η εντόπιση, η ηλικία του ασθενούς, η γενική του κατάσταση και άλλα.

Επιτυχής θεραπεία θεωρείται η ακτινοβολία με πλάκες κοβαλτίου 60, ιωδίου 125, ρουθηνίου 106, ιριδίου 192, καθώς και με φορτισμένα σωματίδια πρωτονίων και ιόντων ηλίου.

Η θεραπεία της μεταστατικής νόσου είναι ανάλογη με εκείνη του δερματικού μελανώματος.

Διασπορά της νόσου

Οι μεταστάσεις του μελανώματος του χοριοειδούς προσβάλλουν συχνότερα το ήπαρ αλλά και άλλα απομακρυσμένα όργανα.